El Sod en de niet zingende bronnen

We staan vroeg op voor een tocht naar het meer van El Sod. De zwarte modder, die bijna voor 100% uit zout bestaat wordt per muilezel vervoerd en wordt in de zon gedroogd.

Om voldoende water voor hun vee te hebben, hebben de Borana steeds dieper putten geslagen. Sommige zijn wel 30 meter in de rots uitgehakt. Tijdens het ophalen van de emmers met water wordt door de mannen gezongen echter omdat het de afgelopen week enorm heeft geregend zijn de putten vol, is het ophalen van het water kinderspel en dus wordt er niet gezongen.

We keren terug naar het zeer matige, bepaald niet schone hotel in Yabelo. De koffers worden ingeladen en we gaan op weg naar Arba Minch.

In de loop van de middag komen we aan bij het Bekele Mola hotel. Het hotel bestaat uit een aantal vrijstaande huisjes en het uitzicht op het Abiyata en Choma meer is prachtig. (Klein detail: Marianne en Toon hebben een termietennest van ongeveer een halve meter in hun kamer).

Morgen ben ik jarig. Ik vier dit te midden van krokodillen en nijlpaarden.