Naar zee

Omdat i.v.m. de regen het boottochtje niet doorgegaan is, gaan we vanochtend alsnog het meer op. De tocht is erg mooi. We zien allerlei soorten vogels, krokodillen etc. Na het ontbijt gaan we dan toch op pad.

De havenstad Mahajanga heeft een unieke sfeer.
Hier wonen veel Indiërs, Pakistani en mensen uit de Comoren. Al eeuwenlang is het een echte handelsstad. Dat klinkt redelijk dynamisch, maar verwacht in Mahajanga geen drukte van belang! Nergens ter wereld ligt het levenstempo zo laag als hier en alles gaat ‘mora mora’: langzaam langzaam.

Deze tekst is afkomstig uit de Baobab folder, maar het is echt waar. We lopen 's middags door het stadje en er is echt niemand. De haven maakt een desolate indruk maar dit heeft ook zijn eigen charme.

We besluiten een taxi naar een dichtbij gelegen uitzichtpunt te nemen (ik ben de naam vergeten).

De tocht blijkt een belevenis te zijn. De taxichauffeur is een vrolijke vent. Duidelijk is dat hij zijn inkomsten niet gebruikt voor een bezoek aan de tandarts. We trakteren hem op een biertje in een strandtent, waarna hij ons weer vrolijk naar huis brengt.

's Avonds gaan we opnieuw de "stad" in. Nu is de stad tot leven gekomen. Mensen flaneren op de boulevard. We eten lekkere vis in een restaurant met uitzicht op zee. Het enige nadeel is dat het een karaoke bar blijkt te zijn. Het niveau is niet echt hoog. En dat is een understatement!

Overigens verblijven we in de CoCo lodge. Eigendom van een dynamische Française. Het hotel is prima en er is zelfs een klein zwembadje.